Jóga og ávöxtur þeirrar andlegu iðkunar

 

Maður sem ég kannast við, heimsótti Indland nýlega og  segir frá atviki sem hafði djúpstæð áhrif á líf hans.

Frásögn hans fer hér á eftir:

Í síðustu viku þegar ég var í Indlandi og horfði í augun á Divya, 4 ára stúlku, sem var skelfd og hjálparvana.Foreldrar hennar höfðu skilið hana eftir í vegarkantinum í Tanuku, austur  hluta Andhra Pradesh, vegna þess að þau áttu 3 stúlkur fyrir og vildu eignast son.

Þegar ég hitti þessa litlu stúlku, þá var ekki hægt að fá hana til að brosa, hún var í áfalli. Vinur minn Raja, sem fann hana tók hana heim á stúlknaheimilið sem hann og kona hans reka.  Þau sögðu mér að Divya hefði ekki talað eitt orð í 4 daga.

Hún grætur sig í svefn á kvöldin og hún skilur ekki hvað er um að vera.  Það eru 30 stúlkur á heimili Raja og allar þeirra hafa svipaða sögu. Sumar urðu munaðarlausar þegar foreldrar þeirra dóu, en sumum þeirra var kastað út, vegna þess að þær lifa í þjóðfélagi sem vanvirðir konur. Tvær þessara stúlkna fundust lifandi í öskutunnum þegar þær voru ungabörn.

Raja hefur einnig fundið  látin stúlkubörn í vegakantinum í ruslahrúgum. Svín höfðu étið hluta af líkama þeirra.

Vikuna sem ég átti með Raja og konu hans ásamt stúlkunum, sem búa í húsi með 3 herbergjum, 10 stúlkur í hverju herbergi, sofa á mottum á gólfinu. Það er aðgangur að 2 salernum en engin bað aðstaða.

Þessi hjón eiga einnig 2 börn sjálf, en þeim tekst samt að fæða munaðarlausu stúlkurnar á grænmeti og hrísgrjónum á hverjum degi. Þær fá smá kjötskammt einu sinni í viku.

Síðasta sunnudag eftir kirkju fórum við með allar stúlkurnar í Vatnsgarðinn í Tanuku. Það kostar $2 inn og auðvitað komast fátæku börnin aldrei þangað. Þessar stúlkur höfðu aldrei séð sundlaug.

Þær drífðu tánum varfærnislega í vatnið , en eftir smá tíma þá voru þær farnar að leika og skvetta vatni hver á aðra .

Allar nema Divya, litla 4 ára stúlkan sem ég sagði ykkur frá . Hún var mjög hrædd og reyndi jafnvel að flýja út úr Vatnsgarðinum.  Og þegar að Raja náði í hana þá sat hún bara einsömul.

En áður en ég fór heim þá hafði kærleikur þessara hjóna unnið hjarta hennar og hún brosti sínu fyrsta brosi og tók þátt í söng um Jesú með hinum stúlkunum.

Lækning var byrjuð í hjarta þessarar ungu stúlku, þökk sé Raja og konu hans fyrir ást þeirra og umhyggju.

Það má segja að saga Divya er endurspeglun á ástandinu í Indlandi í dag, þar sem konur og stúlkur þurfa að líða fyrir grimmd og höfnun.........

Ég læt hér staðar numið með frásögnina, en það sem vakti mig til umhugsunar er, að sú hugsun sem er orsakavaldurinn hér, er einmitt trúin. Það skiptir máli hverju við trúum. Hér sjáum við glöggt dæmi um ávöxtinn af trú hindúa.

Það sem skelfir mig þó enn meir er hve Vesturlandabúar hrífast af þessari trú. Jóga og hindúismi  eru samofin. Það er ekkert Jóga án Hindúisma og enginn Hindúismi án Jóga. Það sem fæstir vita um Jóga er, að andlega iðkunin gengur m.a út á leysa úr læðingi snákinn innra með þér.

Ég ætla að halda mér við Drottin Jesú Krist, sem forfeður okkar tilbáðu og hefur gefið okkar landi hingað til heilbrigð gildi, þar sem við berum virðingu fyrir stúlkubörnum, jafnt sem drengjum.