Guð nútímans, hin heilaga samkynhneigð.

  Nýr “guð” hefur nú litið dagsins ljós, “ hin heilaga Samkynhneigð”  Honum skal allur lýður lúta eða hafa verra af. Að mæla gegn þessum guði nútímans er nú kallað “guðlast” þótt guðlast hafi fyrir löngu þótt úrelt, þegar talað er um Guð biblíunnar.

Það er með þennan guð eins og hinn ævaforna Guð biblíunnar að hann er andi, bara nútímalegri. Í stað þess að kalla fólk, þá  beygir hann fólk undir “sinn vilja”. Flestir sem hafa beygt sig, hafa lýst þeirri baráttu sem það kostaði. Fyrst við þá sjálfa, að sigra sína eigin samvisku og síðan að koma út úr skápnum, eins og það kallast.

Þessi nýi guð nútímans krefst algjörrar undirgefni af sínum börnum. Ekki bara það, heldur boða spámenn hans “fagnaðarboðskapinn” djarflega og  krefjast þess einnig að ríkisstjórnir og önnur yfirvöld beygi sig og taki trúna.Eins og flestir vita hefur guði nútímans tekist þetta ætlunarverk sitt nokkuð vel. Alþingi Íslendinga beygði sig í auðmýkt og sagði að aumingjarnir sem væru að missa heimili sín gætu bara beðið. Guð nútímans skyldi sko hafa forgang. 

Einu sinni á ári fer kirkja þessa guðs í göngu niður Laugaveg, og þá klæðist fólk fatnaði, sem berar ákveðna líkamshluta á ögrandi hátt, því guð nútímans hefur sagt að hann sé kominn til að ögra gömlum, asnalegum siðferðisgildum. Ekki amast lögregluyfirvöld við þessu, en mér segir svo hugur að ef okkur hinum smælingjunum dytti í hug að ganga berrassaðir niður Laugaveginn, þá yrði okkur að sjálfsögðu stungið inn. 

 Það er bara eitt vígi sem enn er eftir, og það er Guð biblíunnar, sem nú á að beygja. Þar hófst “hinn guðinn” handa í prestastétt og tókst fljótlega að hrífa með sér frjálslynda, unga presta, sem tóku trúna og játuðust “guði nútímans” og segja þeir hinir sömu nú, að Guð Biblíunnar sé bara alltof gamaldags, Hann fylgist ekki lengur með “(nú)tímanum” 

Biskup þjóðkirkjunnar á Íslandi hefur nú beygt sig í auðmýkt og beðið “herra guð nútímans “ auðmjúklega afsökunar á því að hafa verið svo mikill kjáni að skilja ekki hver væri hinn sanni Guð.

Þessi nýi “guð nútímans” hefur komið því til leiðar að allir sem ekki tilbiðja hann og beygja sig, kallast nú gagnkynhneigðir, fordómafullir, kærleikslausir, skilningslausir, miskunnarlausir, fornaldarmenn, fólk sem virðist ekki vita á hvaða öld það lifir. 

Fyrir mig “gamlan manninn” sem ennþá lifi við þá fornaldarhugsun að 2+2 =4 , þá er þetta hliðstætt við að  einhver reyni að berja það inn í minn haus, að nú sé komið árið 2010 og 2+2 = 5 Að halda því fram að tveir karlmenn geti verið hjón, er jafn óskiljanlegt í mínum huga og að 2+2 geti verið 5. Hjónaband kemur frá hjú, sem er hvorugkynsorð yfir karl og konu. Fyrir hjónaband þarf því karl og konu. Þetta hefur ekkert með neina fóbíu að gera, ekki heldur hvort ég elska þennan eða hinn, þetta er einfaldlega íslensk málfræði.Þar fyrir utan er ég þeirrar skoðunar að nýju lögin sem Alþingi hefur sett varðandi þessi mál, séu atlaga að sköpunarverki Guðs og kristinni kenningu.Þessi lög hafa einfaldlega ekkert með mannréttindi að gera.  Það segir meira að segja Mannréttindadómstóll Evrópu í nýlegum úrskurði. Það gleymdist að endurmennta hann í þessari nýju kenningu.